Om goed te kunnen presteren tijdens autoraces is het van groot belang om zeer geconcentreerd én in goede conditie te zijn. Zelf hou ik mijn conditie al jarenlang op peil met hardlopen. Ik heb inmiddels al veel wedstrijden gelopen en zelfs aan de marathon van New York meegedaan. Hoewel ik graag hardloop en er ook profijt van heb bij het racen, vind ik het wel vrij eentonig. Via een vriend kwam ik in aanraking met het fenomeen ‘Ironman’ en dat sprak mij direct enorm aan.
De Ironman is een triathlon waarbij je 3,86 km moet zwemmen, vervolgens wielrennen over 180,2 km en het laatste onderdeel is een marathon van 42,195 km. Ik ben me gaan voorbereiden op de wedstrijd die in augustus 2015 georganiseerd werd in Kopenhagen.
Na eerst een aantal ‘korte’ triathlons te hebben volbracht was ik in augustus klaar voor de Ironman.
Toen ik met mijn voorbereidingen begon was zwemmen een onderdeel dat ik niet goed beheerste. Met de juiste ademhalingstechniek en voldoende training ging het echter boven verwachting, ik zwom de 3,86 km in een uur en 24 minuten en dat was 6 minuten sneller dan waarop ik gerekend had. Met wielrennen ben ik pas twee jaar geleden begonnen, maar ook dit onderdeel ging, ondanks 80 km met fikse tegenwind, boven verwachting. Na 5,5 uur fietsen zat ook dit onderdeel erop en kon ik beginnen aan mijn sterkste onderdeel, de marathon. De eerste 7 km ging als een zonnetje, maar vreemd genoeg kwam toen ineens de beroemde man met de hamer.
Ik had geen idee hoe ik de resterende 35 km zou moeten volbrengen en dacht aan opgeven. De andere deelnemers waren echter net zo aan het vechten als ik, dat gaf me steun om toch door te gaan. Maar de echte hulp kwam van de vele toeschouwers, die ons er met hun enthousiasme doorheen hielpen. Alle pijn is vergeten als je de ‘Victory Lane’ naar de finish opkomt. Duizenden mensen staan te juichen en daar was dan eindelijk die finishstreep waar ik al 11 uur en 12 minuten zo naar verlangde. En gek genoeg roept dat emoties op, heel veel emoties. Al die maanden training voor dit moment, het volbrengen van een Ironman. Ik kan niet anders zeggen dat ik er best trots op ben.
Al snel kwam de vraag of ik het nog een keer zal gaan doen. Tijdens het lopen heb ik de Ironman afgezworen en vervloekt. Nooit meer, zeker weten. Maar de finish heeft een hoop goed gemaakt en naarmate de tijd verstrijkt vergeet je de pijn en ellende van tijdens de race.
En ik zit nu tijdens elke autorace superfit achter het stuur, dus wie weet ….
Groeten,
Sebastiaan