Wat een geweldig weekend hebben we achter de rug in Texas. Op Circuit of the Americas gelegen bij de stad Austin heb ik de Tudor United SportsCar race gewonnen na een paar harde en mooie gevechten. Het was voor ons de tweede overwinning van het seizoen.
Voorafgaande aan deze race is er veel te doen geweest over de Balance of Performance. De organisatie probeert zoals in veel klassen alle autos even snel te maken. Ze kunnen onder andere extra gewicht geven, maximaal toerental bepalen en de motor restricties geven. Twee races geleden wisten Ben Keating en ik een mooie overwinning te boeken op Road America. Na die overwinning werd volgens de regels de laatste aanpassing gedaan. En daar werden wij hard benadeeld. Extra gewicht en minder maximaal toeren was nog te overzien. Maar ook een veel kleinere restrictor zorgde ervoor dat we zon 15 tot 20 km/u te kort kwamen op het rechte stuk. Dus tijdens de vorige race op VIR hadden we geen kans. Gelukkig zag de organisatie ook in dat ze ons veel te hard aangepakt hadden. We hadden weliswaar gewonnen, maar meer omdat we een goede race hadden. De snelheid was zeer te vergelijken met een aantal concurrenten. Het reglement werd aangepast en de organisatie gaf ons de oude restrictor terug voor deze race. Wel hadden we nog wat meer gewicht gekregen, maar nu waren we in ieder geval niet meer zo langzaam op het rechte stuk.
Mijn teamgenoot Ben Keating kwalificeerde de auto als 2e. Hij was de race gestart, maar maakte helaas een fout met de pitstop. Hij reed door het rode licht aan het einde van de pitstraat en kreeg en drive through plus 60 seconde straf. Onze race leek voorbij. Gelukkig kwam er nog een yellow net voordat ik de auto in ging. Nu lag ik ineens dicht achter de leiders, maar wel op een 8e plaats. Maar dit ging een mooi gevecht worden tot de finish. Ik heb uiteindelijk zelf 4 autos ingehaald en drie anderen maakten zelf fouten. Dus we kwamen op kop te rijden en ik kon de race onder zware druk winnen. De snelste waren we zeker niet. Maar alle autos die sneller waren deden wel iets verkeerd en de rest heb ik in kunnen halen met hard vechten.
Het was echt een gave race voor mij. Een maximaal resultaat en ik heb vol genoten. We mochten van de wedstrijdleiding bij het uitkomen van de bochten met 4 wielen over de witte lijnen, omdat het anders moeilijk te beoordelen is wat wel en niet legaal is. Op een modern circuit als dit is er veel asfalt naast de baan voor de veiligheid. Dat maakt het racen vaak minder leuk. Nu konden we gewoon deur aan deur door de bocht en alle ruimte benutten. Normaal moet je binnen de lijnen blijven en is het veel lastiger om naast elkaar door een bocht te gaan. Nu was niet de witte lijn de limiet, maar gewoon gras of zelfs een muur. Dat maakte het racen weer echt spannend. Elkaar net genoeg ruimte geven, maar wel vol er tegenaan. Hard en fair, geweldig gewoon. Dat mis je vaak op de moderne circuits, dan heb je meestal discussies of je net wel of net niet binnen de witte lijnen gebleven was en eventueel voordeel had.
We hebben over twee weken de laatste race van het United SportsCar kampioenschap op het programma staan. Een 10 uursrace op Road Atlanta, Petit Le Mans. Maar eerst rij ik komend weekend op Laguna Seca. Ik mag meedoen tijdens een groot Porsche evenement in een Porsche RS Spyder LMP2. Met die auto heb ik de 24 uur van Le Mans gewonnen in 2008. Nu ga ik er dus weer in racen. Ik rij in een auto van een ander team, Penske. Echt gaaf dus! En ik moet tegen mijn eigen auto van 2008 racen. Een echte Penske Porsche RS Spyder LMP2 op Laguna Seca, dat is voor iedere coureur toch wel iets speciaals!
